wtorek, 30 października 2012

Lokomotywa

Zobaczcie, co dzisiaj Aspik stworzył w przedszkolu:


Co z tego, że to znów lokomotywa. Jest zupełnie inna. Ma okna, a nad nią świeci słońce - tego wcześniej nie było na żadnej z tysięcy narysowanych przez Aspika lokomotyw.
Jest to lokomotywa wymyślona przez Aspika! Nazwał ją KM308.

niedziela, 28 października 2012

Liczenie

Aspik zawsze lubił liczyć. Szybko opanował liczenie do 10, liczył wszystko, co było w jego zasięgu.
Niedługo później liczył od 10 do 0 i odkrył liczby ujemne. Jakoś tak naturalnie przeskoczył 0 i poszedł dalej "-1, -2...".
Następnie policzył wszystkie noworodki w gazecie (wkładka ze zdjęciami dzieci w Gazecie Wyborczej). Było ich 154. Chociaż sam twierdzi, że umie liczyć tylko do 49.
Któregoś wieczora, kiedy Aspik był w rozmownym nastroju, a było już późno, powiedziałam, żeby policzył do 100. Aspik oburzył się na mnie bo przecież on nie umie. To zaproponowałam, żeby policzył 49 razy do 49. Zrobił to. Nie zasnął.

Kilka tygodni temu Aspik stwierdził, że lubi równe liczby. Nie potrafił wyjaśnić, jakie liczby są dla niego "równe" ale wymienił kilka przykładów. 4, 6, 2... Dzisiaj odkrył, że 10 też jest równe. I stwierdził, że on lubi takie liczby. Był zaskoczony, kiedy mu powiedziałam, że ktoś już wcześniej takie liczby odkrył i nazwał liczbami parzystymi.
Aspik wykonuje złożone operacje matematyczne na małych liczbach (do kilkunastu). Rozwiązuje zadania typu (7-1):3. W pamięci, po prostu podaje wynik.
Zna ułamki. Wie, że 1/2 : 2 = 1/4, a 1/2 + 1/2 = 1.
Wie, że -1 jest większe od -3.
Nikt go tego wszystkiego nie uczył.

sobota, 27 października 2012

Kółeczka


Spadł pierwszy śnieg więc trzeba było wyjąć zimowe rzeczy. Jak zwykle okazało się, że Aspik ma wszystko, za to matka Aspika nie ma butów. Wybraliśmy się więc razem do sklepu.
Aspik przeszczęśliwy, mógł sobie poszurać w tej brei śniegowo-błotnej leżącej na chodnikach. Matka-zmarzlak mniej szczęśliwa.
W sklepie tłum ludzi ale Aspik nie protestował. Zostawiłam go na pufie służącej do przymierzania, a sama poszłam oglądać. Wyszłam z założenia, że Aspik siedzący na środku sklepu jest łatwiejszy do upilnowania niż Aspik ciągnięty wzdłuż półek. Miałam rację, spokojnie wytrzymał mój błyskawiczny rajd między stosami pudełek i przymierzanie jednej wybranej pary.
To zawsze tak wygląda, całe zakupy trwają najwyżej 15 minut :)
Podeszliśmy do kasy, pani pakuje pudełko do torby, a Aspik uprzejmie prosi o niepakowanie, bo musi wyjąć z pudełka kółeczko.* I pokazuje kółeczka, które wyjął wcześniej z innych pudełek.
Oto, co Aspik robił czekając na matkę. Kreatywnie zagospodarował czas ;)


* Pudełka z butami często mają wycięte takie kółeczka na jednym z boków.

piątek, 26 października 2012

Lektor

Aspik nieszczególnie lubi oglądać bajki.
Zdecydowanie lepsze są bajki do słuchania.
Taki na przykład Kubuś Puchatek. Aspik dostał audiobooka na czwarte urodziny. Słuchał. I słuchał, i słuchał. Co wieczór. Przez pół roku. Nie można było zmienić płyty, Aspik zasypiał tylko przy tej.

Wracam do tematu: lektor.
Nie wiem, co mają w sobie filmy przyrodnicze, dokumentalne i kilka innych ale Aspik rozpoznaje je na pierwszy rzut... czegoś. Ucha? Bo rozpoznaje je słuchowo i przybiega z drugiego końca domu.
Myślę, że tajemnica tkwi w lektorze. Jakiś specyficzny sposób mówienia, który odróżnia tego typu filmy od innych.
Bo temat nie jest ważny. Film może być o rybach migrujących w górę rzeki i wspinających się na skałę (tak, są takie, Aspik zna ich nazwę, matka niestety nie). Może być o najlepszych pociągach. Albo o produkcji fletu prostego. Nieważne, Aspik z chęcią obejrzy każdy.

Dzisiaj Aspik chciał, żeby włączyć mu bajki w telewizji. Ok, może obejrzeć, czemu nie. Niestety w naszym pilocie telewizyjnym kilka lat temu przestało działać kilka przycisków i zamiast MiniMini włączyło się Discovery. Bajki zostały zapomniane i usłyszałam tylko "Nie przełączaj!".
Dzisiaj trafiliśmy na program o superpociągach. Za kilka tygodni dowiem się, który pociąg jest najszybszy, który najdłuższy, a który najcięższy. Razem z konkretnymi danymi liczbowymi...

środa, 24 października 2012

Akademia Specjalistów

Kilka dni temu na blogu Franka Mistrza Uśmiechu pojawił się filmik Akademia Specjalistów.


Od tego czasu zastanawiam się, co wyjątkowego robi Aspik.
I już wiem. On jest Specjalistą Konstruktorem.
Wieży z klocków nie budował bo to było zbyt prymitywne ;) On chciał wiedzieć, jak prawdziwie budować, a na to potrzebował czasu. Ten czas wykorzystał na obserwację pracy różnych maszyn, silników itp. Dlatego chciał zajrzeć pod maskę samochodu, pójść do muzeum techniki, muzeum kolejnictwa i parowozowni. Tam mógł zdobyć niezbędną wiedzę. Dzięki temu od kilku tygodni konstruuje z klocków lego maszyny własnego pomysłu. Taką, która będzie domykać drzwi w pociągu, automatyczny podajnik drewna do rąbania, maszynę do produkcji kotletów mielonych i wiele innych :)
Kto jeszcze pamięta Aspika bawiącego się wyłącznie schematycznie, leżącego na podłodze i patrzącego na obracające się kółka samochodów? A tak było jeszcze przed wakacjami!

poniedziałek, 22 października 2012

Plany

Ale nam intensywnie blog się rozwija, codziennie przybywają wpisy ;) Spokojnie, już niedługo się uciszę, potok słów i tematów ustanie...

Aspik chce mieć zwierzaka. Kota.
Marzy o tym już dwa lata i jestem pewna, że to marzenie będzie musiało się spełnić.
Mówił o tym zwierzaku, którego chce mieć, ciągle, nieustannie. Zamęczał mnie pytaniami kiedy wreszcie tego kota będzie mieć. Matka po stutysięcznym pytaniu odpowiedziała, że Aspik kota dostanie jak skończy drugą klasę podstawówki.
To było w czasach wielkiej niewiedzy, przed diagnozą. Jeszcze uczyliśmy się żyć z Aspikiem. Nie wiedziałam, co mnie czeka.
Aspik od tamtego czasu mówi o kotce, którą dostanie po drugiej klasie szkoły podstawowej. Planuje, jakie będzie miała zabawki, jaki pokarm będzie dostawała. Kotka będzie czarna w białe łatki i malutka.
Kilka minut temu powiedział, że spanie kotki będzie stało pod stołem w pokoju :)

niedziela, 21 października 2012

Ognisko

Aspik wyraźnie się zmienia.

Retrospekcja.
Rok temu wakacje spędziliśmy pod namiotami. Codziennie paliliśmy ognisko, piekliśmy kiełbaski, chlebek. Aspik jadł tosty.
Aspik do ogniska nawet nie podszedł. Siadał na swoim krzesełku tak daleko, żeby nie czuł dymu ani ciepła.

Teraz.
Ogień jeszcze nie zdążył się rozpalić, a Aspik...



A później kiełbaskę zjadł.

sobota, 20 października 2012

Praca domowa

Aspik uczęszcza już do zerówki, co prawda przedszkolnej... ale dostał pracę domową. Panie prosiły, żeby w weekend wszystkie dzieci zaangażowały się do pomocy w domu. Zaangażowanie miało polegać na wspólnym przygotowaniu ciasteczek.
Hm, rodzice większości przedszkolaków raczej nie będą zachwyceni, niektóre mamy wygonią dzieci z kuchni, żeby w spokoju odrobić pracę domową dzieci...
Razem z Aspikiem przygotowaliśmy ciasteczka cynamonowe. Bardzo łatwe, oto przepis:
  • 25 dag mąki
  • 12,5 dag masła
  • 12,5 dag cukru
  • 1 jajo
  • duża szczypta soli
  • łyżeczka cynamonu
  • 1,5 paczki proszku do pieczenia.
Mąkę posiekać z masłem (oziębionym w lodówce), dodać cukier i sól, wymieszać. Wbić jajko, dodać cynamon i proszek do pieczenia, wyrobić. Gotowe ciasto rozwałkować na placek o grubości 0,5 cm, wykrawać ciasteczka o dowolnych kształtach, układać na blasze wyłożonej papierem do pieczenia. Piec w piekarniku nagrzanym do 160-180 stopni przez około 20 minut.
 Aspik postanowił uczestniczyć w przygotowaniu ciasta. Zrobiłam czynności początkowe, posiekałam masło z mąką, wymieszałam z cukrem i solą, wbiłam jajka, a później... Aspik włożył w to swoje łapki! wyrabiał ciasto od początku, od płynnego, zimnego jajka, sypkiej mąki - dotykał tego, co chwila powtarzając "fuj".


 W pewnej chwili miał dość i wyrabiać skończyła matka ;)
Aspik wykroił wszystkie ciasteczka. To było dużo pracy, bo oczywiście robiliśmy podwójną porcję.

Oto dowód, że Aspik odrobił pracę domową. I zjadał ją ze smakiem ;)


czwartek, 18 października 2012

Babeczki

Grupa Aspika robiła dziś w przedszkolu babeczki. Dzieciaki wbijały jajka, sypały mąkę, miksowały... Aspik zachwycony, nawet dźwięk miksera go nie przeraził. Gotowe ciasto nałożyli do foremek.
Oto, co Aspik powiedział o dalszych czynnościach:
- Poszedła je pani Bożenka.*
Poprosiłam o wyjaśnienie, co to znaczy.
- Pani Bożenka wzięła tę tacę i czworo dzieci. Zanieśliśmy babeczki do kuchni i ja pomogłem pani kucharce włożyć je do piekarnika.**

* Aspik w zasadzie nie robi błędów językowych.
** To jest dokładna wypowiedź pięciolatka, dowód poprawności gramatycznej ;)


--------------------------------------------------------------------
Przy okazji.
Jest taki konkurs Na jednym wózku. My udziału nie bierzemy ale kilkoro naszych przyjaciół - tak. Warto ich poznać.
Głosować można codziennie do 15 XII na tyle blogów, ile chcecie.

sobota, 6 października 2012

Powizytowo

Czwartkowe wizyty lekarskie odbyły się zgodnie z planem i bez problemów.
Najpierw byliśmy u okulisty. Aspik uparcie nie chciał zobaczyć kwiatka na tablicy sprawdzającej ostrość widzenia i uparcie mówił na rybę "helikopter". Samochód, samolot i łódkę widział bez problemów :) Przez rok dużo z oczkami Aspika się zmieniło. Miał +1,5 na obu oczkach, teraz już -0,5. Kontrola za pół roku. Mam nadzieję, że wszystko będzie dobrze i że okulary nie będą potrzebne.
U stomatologa też duże zmiany. Dolna jedynka rośnie ładnie, kolejne trzy mleczne jedynki szykują się do wypadania. Na dokładkę zaczynają się wyżynać szóstki. Kontrola za trzy miesiące.

Odwiedziliśmy też mojego brata.
Po raz pierwszy Aspik bez problemów bawił się z moim bratankiem. Bez bicia, popychania, płaczu "bo on zabrał zabawkę" itp. Ogromna zmiana. Jeszcze w sierpniu po półgodzinie przebywania z Frankiem był płacz i pytania kiedy wreszcie wrócimy do domu. A teraz żaden z chłopców nie chciał położyć się spać bo tak się świetnie bawili. Co więcej Aspik inicjował zabawy!
A jak zobaczyłam mojego syna trzymającego przy uchu zabawkowe imadło i rozmawiającego jak przez telefon... Nie potrafię opisać tego uczucia. Moje dziecię bawiło się symbolicznie!
Nie wiem, czy Aspik po prostu dojrzał, czy może zajęcia grupowe dały tak niesamowity efekt, a może zajęcia w przedszkolu pomogły? Nie ważne, pewnie wszystko razem. Franek coraz lepiej mówi, co też z pewnością ułatwiło chłopcom komunikację.

Aspik pyta, kiedy znów pojedziemy do Franka :) Już za tydzień.


------------------------------------------------------------------

- Jakie zwierzę najbardziej lubi się kąpać? - zapytał Aspik podczas spaceru.
- Ryba i żaba. - odpowiedział sam sobie.

środa, 3 października 2012

Najpiękniejsze miejsce na ziemi

Wczoraj już o tym miejscu wspominałam ale zasługuje ono na osobny wpis ;)



Rodzinka nietoperzy.
Miejsce to nie jest idealne ale właśnie dlatego jest piękne.
Dzięcioł rankiem zagląda przez okno. Na trawniku rosną kanie. Kawa smakuje wspaniale. W garażu mieszka rodzinka nietoperzy. W lesie czasem można wpaść w pajęczynę rozciągniętą przez całą szerokość ścieżki. Ogień w kominku hipnotyzuje.



Nazwy nie zdradzę, nie chcę, żeby tłum turystów błąkał się po tamtejszych lasach. Ale wierzę, że każdy z Was zna takie miejsce. Może macie szczęście i właśnie tam mieszkacie. Może jeździcie tam co roku na wakacje. A jeżeli z jakichś powodów pojechać tam nie możecie, wracacie tam w myślach.


Takiego miejsca Wam życzę, nawet jeśli będzie istniało tylko w Waszych sercach.


M. dla Ciebie.

wtorek, 2 października 2012

Aspik weekendowy

Tak nam się złożyło, że kilka kolejnych weekendów mamy przedłużonych.
Oj, nie nachodzi się Aspik do przedszkola... A już jest dobrze, nawet bardzo dobrze. Trzy dni w tygodniu wychodzi po podwieczorku, dwa dni po obiadku :) Taki rozkład powrotów do domu to była propozycja Aspika!

Ale miało być weekendowo.
22 i 23 września, już po raz jedenasty odbyły się Dni Transportu Publicznego.


Byliśmy w sobotę.
Na powyższym rozkładzie najmniej interesująca wydaje się część odbywająca się w Zajezdni Żoliborz, a najciekawsze rzeczy miały dziać się w Oddziale Remontów Taboru MZA.
Nic bardziej mylnego, przynajmniej jeśli chodzi o Aspika. W Zajezdni Żoliborz były TRAMWAJE. Różne, od najstarszych, w których nie było drzwi (wielki zachwyt Aspika) po najnowsze typu swing. Do wszystkich można było wejść, zajrzeć do kabiny motorniczego, nacisnąć klakson czy w co ta maszyna była wyposażona. Kilka pojazdów kursowało na krótkiej trasie do metra Młociny lub Marymont.
Krótka retrospekcja. W zeszłym roku na DTP Aspik nie chciał wejść do żadnego wagonu ani lokomotywy (byliśmy wtedy na dniu kolejowym). A jak już o tym: w zeszłym roku była taka fajna część kolejowa na dworcu Zachodnim. Można było zwiedzać różne typy pociągów, był parowóz (aspikowa ukochana Piękna Helena) kursujący między Warszawą Zachodnią i Pruszkowem. Wtedy Aspik bał się wejść do wagonu. Teraz chciałby się przejechać. Proszę organizatorów i decydentów, żeby, jeżeli będzie taka możliwość, w przyszłym roku znów sprowadzili parowóz na Dni Transportu Publicznego. :P
Wracamy do teraźniejszości ;) W tym roku Aspik był wszędzie. Wchodził do każdego wagonu, zaglądał do każdej kabiny, kilka razy usiadł na miejscu motorniczego, dzwonił dzwonkiem ostrzegawczym, wszystkiego chciał dotknąć, wszystko zobaczyć, wszystkiego doświadczyć. Cudownie zobaczyć Aspika takiego otwartego na nowe doświadczenia.

















W ostatni weekend korzystaliśmy z pięknej jesiennej pogody. Wyjechaliśmy na kilka dni, chodziliśmy po lesie, zbieraliśmy grzyby (aż dwa!). Aspik rozluźniony, szczęśliwy, matka też. Czego więcej chcieć?

Dziękujemy Ci, M.



W ten weekend już niestety tak sielankowo nie będzie. We czwartek leczenie ząbków i okulista. Prosimy o trzymanie kciuków, żeby kolejny wpis był równie radosny, jak ten :)