DSM

DSM-IV-TR (American Psychiatrie Association, 2000)

A. W sumie sześć (lub więcej) punktów z obszaru 1., 2. i 3., w tym co najmniej dwa z 1. i po jednym z 2. i 3.:
1. Jakościowe zaburzenia interakcji społecznych, manifestujące się przez co najmniej dwa z poniższych objawów:
a) znaczne zaburzenia złożonych niewerbalnych zachowań,takich jak kontakt wzrokowy, ekspresja twarzy, postawa ciata i gestykulacja, stosowanych w celu regulowania interakcji społecznych;
b) brak związków rówieśniczych właściwych dla danego poziomu rozwoju;
c) brak spontanicznego dzielenia radości, zainteresowań lub osiągnięć z innymi ludźmi (np. brak pokazywania, przynoszenia lub wskazywania obiektów zainteresowania);
d) brak społecznej lub emocjonalnej wzajemności (wymiany).
2. Jakościowe zaburzenia w komunikacji, manifestujące się przez przynajmniej jeden z wymienionych objawów:
a) opóźnienie lub brak rozwoju języka (któremu nie towarzyszą próby kompensowania poprzez alternatywne sposoby komunikacji, takie jak gestykulacja czy mimika);
b) u jednostek z prawidłowym rozwojem mowy znaczne zaburzenia zdolności inicjowania lub podtrzymywania konwersacji;
c) stereotypowe i powtarzane wykorzystanie języka lub język idiosynkratyczny;
d) brak zróżnicowanej spontanicznej zabawy z udawaniem lub zabawy opartej na społecznym naśladowaniu, właściwej dla danego poziomu rozwoju.
3. Ograniczone, powtarzane i stereotypowe wzorce zachowania, zainteresowań i działania, manifestujące się przez przynajmniej jeden z poniższych objawów:
a) zaabsorbowanie jednym lub kilkoma stereotypowymi i ograniczonymi wzorcami zainteresowań, których intensywność lub przedmiot są nienormalne;
b) sztywne przywiązanie do specyficznych, niefunkcjonalnych zwyczajów lub rytuałów;
c) stereotypowe i powtarzane manieryzmy ruchowe (np. trzepotanie palcami, rękoma, kręcenie się lub złożone ruchy całego ciała);
d) uporczywe zajmowanie się częściami obiektów.
B. Opóźnienia lub nieprawidłowe funkcjonowanie w przynajmniej jednym z następujących obszarów przed ukończeniem 3 lat: (1) interakcje społeczne, (2) język używany w społecznej komunikacji, (3) zabawa symboliczna lub wyobrażeniowa.

C. Zaburzenie nie jest lepiej charakteryzowane przez zaburzenie Retta lub dziecięce zaburzenie dezintegracyjne.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz