czwartek, 22 sierpnia 2013

A może morze?

Tak jest, nad morzem też byliśmy :)

Do wyjazdu nad morze musieliśmy się przygotować. Niezbędny okazał się zakup zestawu do piachu, rękawki i piłka plażowa.
Najpierw panowie ćwiczyli umiejętności niezbędne do kontaktu z plażą nad mniejszym akwenem, jeziorem Głuche. Używając zakupionego zestawu do piachu (łopatki i wiaderka) zbudowali studnię. Praca zespołowa, projekt autorski inżyniera Aspika ;)

















Pierwszy kontakt z morzem nie zapowiadał się zbyt dobrze. Pogoda nie sprzyjała, poszliśmy w długich spodniach i bluzach, tak było zimno. Na domiar złego zbierało się na deszcz. Mimo to pojechaliśmy.
Wielka plaża nie zrobiła na Aspiku żadnego wrażenia.
Wielka woda też nie była zbyt ciekawa.
FALE! To było coś :)

Pierwszy kontakt z morzem :)

Następny wyjazd był już tylko kwestią czasu. Wyczekaliśmy na upalny dzień i wyruszyliśmy.
Aspik zachwycony rzucił się w fale. Wyszukiwał te największe i był zachwycony, jak delikatnie go unosiły.
Raz nawet przewrócił się i zanurzył cały pod wodą. Ta przygoda na szczęście go nie wystraszyła. Przybiegł do mnie z uśmiechem od ucha do ucha krzycząc, że nurkował.



Dopiero wtedy okazało się, że wcześniejsze ćwiczenia nad jeziorem nie poszły na marne, oraz że duże budowle powstają przy dużych akwenach. Ciekawe, co panowie zbudowaliby nad oceanem ;)





Przy większych falach woda wlewała się do studni.
Pięknie, prawda?

poniedziałek, 19 sierpnia 2013

Woda!

Aspik wielkiej wody nie lubił.
Od najwcześniejszego dzieciństwa wrzeszczał w kąpieli jakby go ze skóry obdzierano. Później odkryliśmy, że przyczyną nie jest sama woda, tylko jej temperatura. Aspik woli kąpiel w zimnej wodzie.

Kilka prób kąpieli na pływalni i kolejna porażka. Strach, krzyk, kurczowe trzymanie się matki. Też problemem nie była sama woda, lecz echo, pogłos, który zawsze słychać na basenach.

W wakacje zrobiliśmy Aspikowi dwie próby wody.
Pierwszą próbę przeżył w solankach w Grudziądzu. Byliśmy niedaleko, grzechem byłoby nie skorzystać. Mają bardzo płytki brodzik dla dzieci, najwyżej Aspik tam przesiedzi jakiś czas - myśleliśmy.
I znów pomyłka.
Tym razem pozytywna :)

Aspik był bardzo chętny do pływania. Zobaczcie, pływa sam :)




Solanki w Grudziądzu polecamy gorąco. Są wspaniałe.
Ciepła woda, brodzik dla dzieci, duży basen, basen z przeciwprądem, jacuzzi. Czego chcieć więcej?
Jeszcze jedno - nie ma tam basenowego pogłosu :)

--------------------------------------------------------
Druga próba wody to temat na kolejny wpis ;)

sobota, 17 sierpnia 2013

ZOO, robale, dinozaury i Kansas City

Wakacje zmuszają ludzi do odwiedzania różnych miejsc. My będąc niedaleko Grudziądza nie mogliśmy tym razem odpuścić sobie Megaparku. Już w zeszłym roku chcieliśmy tam pojechać.
Cóż mogę na ten temat napisać... Przeczytajcie naszą relację ;)

Zaraz po wejściu zobaczyliśmy zwierzaki. Bardzo, bardzo różne: lamy, strusia, kózki, kury, osła... Pełen przegląd słusznie nazwany ZOO. Aspik z wielkim zaangażowaniem karmił wszystkie zwierzaki zerwanymi liśćmi i trawką. Ryby kotłowały się niesamowicie w pobliżu mostka w nadziei, że turyści coś im rzucą. Wielbłądowi było za gorąco, za to papużka wyśpiewała koncert :)


Rybki. Widzieliście kiedyś coś takiego?


Dalej było trochę gorzej.
Udało mi się przekonać chłopaków, żeby zrobili sobie wspólne zdjęcie z parą kowbojów. Oto ono:


Obawialiśmy się, że dalej będzie podobnie. Na szczęście nasze przewidywania się nie sprawdziły.
Dalej były wielkie owady. Całkiem interesujące. Zwłaszcza kleszcze - jeden głodny, a obok "najedzony".

 


Aspika ta część zwiedzania jednak nie zachwyciła, ciągnął dalej, tam, skąd dochodziły jakieś dziwne dźwięki.
Tak, tak, tam właśnie były dinozaury :)

Aspik ucieka przed tyranozaurem (chyba, matka się nie zna)
Atak pteranodona.
Naprawdę nas zaskoczył.















Interesujące makiety, niektóre przerażające, inne słodkie i śliczne, przy każdym szczegółowy opis. Coś, co powinno było zachwycić Aspika.
Niestety młody człowiek miał własny plan zwiedzania, szybko przechodził od obiektu do obiektu w nadziei, że może kolejny będzie się ruszał. Bardziej od dinozaurów interesowały go fotokomórki włączające te ruchome. I chociaż my, dorośli, chcieliśmy przeczytać tablice informacyjne, nie mieliśmy na to szans.

Dopiero ten okaz zainteresował Aspika. Na jego widok wykrzyknął: "o, Ania!"




Przeszliśmy obok dinozaurowej części parku i wpadliśmy na coś dziwnego.
Też prehistoryczne. Flinstonowie.
Najkrócej, jak można: nie polecam. Jedyna rada: zasłonić dzieciom oczy, samemu się odwrócić i przejść jak najszybciej. Nie zrobiliśmy ani jednego zdjęcia tej części megaparku.
Nie wiedzieliśmy, że może być gorzej. Obok był jeszcze Asterix i Obelix. Przepraszam, koniec tematu, dreszcze mnie przechodzą na wspomnienie.
Dalej, trochę na odreagowanie i powrót do normalności, bajki.
Figurki wyrzeźbione z drewna trochę się porozsychały i niektóre miały przerażające pęknięcia biegnące przez całą długość twarzy... Mimo to nie było źle.

Warto było przejść dalej. Wystarczyło kilka kroków, żebyśmy wkroczyli w inny świat. Kansas city.
Moim zdaniem największa atrakcja megaparku.


Cudowne małe miasteczko.
Do każdego budynku można było wejść, w każdym była jakaś atrakcja.
Można było zrobić sobie zdjęcie w kostiumie, płukać złoto, strzelać na strzelnicy, wymienić pieniądze w banku, pojeździć na koniu...

 
Wypiliśmy kawę w saloonie, w którym nad barem wisiała drewniana tablica z napisem "nie strzelać do barmana".
Serwowano tam potrawy o nazwach takich jak Chrupiący Mokasyn.
Później do saloonu wjechał na koniu Lucky Luke domagając się whisky. Prawdziwie kowbojska atmosfera.




Aspika zachwyciły dwie rzeczy:

Pompa!
Wóz wyładowany czymś. Z komina leciał dym :)

Nam spodobało się przedstawienie - aresztowanie Lucky'ego Luke'a. Bracia Daltonowie i ich mamusia byli wspaniali. W ogóle świetnie wyreżyserowana i zagrana scenka. To polecamy gorąco.





Podsumowanie.
Megapark spodobał się nam mimo wszystko. Sama końcówka (Kansas City) nas zachwyciła. Dinozaury też było fajne. I sam początek, bardzo przyjazne zwierzątka.
Trochę dziwi rozszerzanie oferty na siłę, robienie nieatrakcyjnego chaosu. Ale to zapewne ma przyciągnąć więcej turystów.
Polecamy z pewnymi zastrzeżeniami.

-------------------------------------------------------------
Na koniec zwiedzania panowie zakuli matkę w dyby. Musicie mi więc wybaczyć długie milczenie ;)


wtorek, 13 sierpnia 2013

Typowi turyści

Wróciliśmy już z podboju północy, sukces pełny, wszystkie plany zrealizowane :)
Oto jak minęły nam wakacje.
Byliśmy typowymi turystami. Jeździliśmy, zwiedzaliśmy, podziwialiśmy, lody jedliśmy, fotografowaliśmy...
A teraz szczegóły.
Próbowaliśmy w Aspiku wzbudzić zainteresowanie architekturą oraz sztuką. Nawet troszeczkę nam się udało, czego dowód na poniższym zdjęciu.

Podziwiamy wspólnie słynnego gdańskiego Neptuna.

Jak typowi turyści fotografowaliśmy. Wszystko i wszystkich, a najwięcej nas na tle czegoś. To nie było łatwe. Próba skłonienia Aspika do spokojnego pozowania spowodowała zapełnienie karty aparatu setką zdjęć z uciekającym, wyrywającym się, wijącym się lub robiącym dziwne miny małym człowiekiem. Kolejna opcja to jedna osoba pozująca, a Aspik tyłem.


Wspólne zdjęcie naszej trójki mamy dokładnie jedno. Cóż, dobre i to...

Pierwsze morskie doświadczenia też już Aspik ma za sobą. Spotkanie z wielką woda nie zrobiło chyba na nim wielkiego wrażenia. Nie zachwycił się wielką piaskownicą, nie zachwycił nieskończoną wodą. Przez chwilę jego uwagę przykuł statek na horyzoncie. Odkrycia przyszły później: "mamo, znam już dwa rodzaje fal, małe i duże", "zapadam się w piasek, zapadam się w piasek".



Aspik turystyczny stale domagał się lodów. Koniecznie musiały być malinowe albo jabłkowe. Czy wiecie, jak trudno w Gdańsku podczas trwania jarmarku dominikańskiego znaleźć miejsce, które spodoba się nam wszystkim i jeszcze są tam lody właśnie w tych smakach? Ale dało się.


Co jeszcze? O, dużo więcej! Panowie zbudowali fortecę, uciekaliśmy przed tyranozaurem, nakarmiliśmy dzikie bestie, byliśmy na szczycie...
Ciąg dalszy nastąpi. Wszystkie wspomnienia opisane w jednym wpisie zanudziłyby Was na śmierć ;)

niedziela, 4 sierpnia 2013

Wakacje!

Czytaczy uspokajam, że żyjemy :)

Jesteśmy na wakacjach w naszym najpiękniejszym miejscu na ziemi, niemal beinternetowi.
To takie miejsce, w którym nie ma nic ciekawego dla miłośników rozrywek typowo wakacyjnych, takich jak smażenie się na słońcu, oglądanie tysięcy pamiątek, jedzenie niezbyt świeżych frytek czy ryb ze smażalni. O nie. U nas jest las, nocne burze, jaszczurki i żaby, i wielkie żuki. I jeszcze nietoperze w garażu. Podobno są też lisy, ale żadnego nie widzieliśmy. Mignął nam za to borsuk.
Rozrywek typowo wakacyjnych też nieco zakosztowaliśmy. To temat na długi i poważny wpis o wodzie, czekajcie cierpliwie, po powrocie do domu z pewnością o tym napiszę. Teraz tylko króciutko: Aspik pływał w basenie oraz (uwaga) moczył nogi w morzu!

Pozdrawiamy Was serdecznie.
Do poczytania po powrocie :)