Na południe!

Coś nie wyszło z tym wpisem w sobotę, za co oczywiście przepraszam, ale poprawy nie obiecuję ;)
Mam nadzieję, że wybaczycie nam długie milczenie. Mamy dobre wytłumaczenie, ale Wam go nie zdradzimy. Przynajmniej jeszcze nie teraz. Może za... pół roku? M., jak myślisz?

Tymczasem wraz z listopadem nadeszły długie jesienne wieczory, zimno, a raz już nawet spadło troszeczkę śniegu. To idealny czas, żeby wspomnieć nasz listopadowy odlot na południe :)
Pogodę trafiliśmy iście nielistopadową. W drodze do Chatki Puchatka wszyscy zdjęliśmy kurtki i wcale nie było nam zimno :) Na zdjęciu poniżej właśnie przed Chatką Puchatka stoimy, już ubrani bo wiatr był koooszmarny. Czy ktoś z Was tak sobie wyobrażał to miejsce w trakcie lektury książek A. A. Milnego?

Musicie mi uwierzyć, że naprawdę był tam Puchatek. A nawet dwa :)

Oczywiście wyjazd z Aspikiem oznacza, że urządzenia mechaniczne różne, różniste, być muszą. Były! Takie wyjątkowo duże. O, takie:

 Czekaliśmy na autobus na Manhattanie...

I stało się stworzenie kota (lub człowieka), prawie jak u Michała Anioła :)

Wodospady bywały różne, mniejsze i większe, a wszystkie malownicze.

Za to wody płynące zachwyciły Aspika. Tam nauczył się puszczać kaczki.

Wkrótce tam wrócimy :)


PS. Czy ktoś zgadł. gdzie byliśmy?